Beste Joost,
BreinStuk van Christine Dessauvagie
Eerst zal ik iets over mezelf vertellen. Ik heb bedrijfseconomie (bestuurlijke informatiekunde) gestudeerd aan de Erasmus Universiteit en heb na mijn afstuderen een half jaar gewerkt bij een bedrijf als automatiseringsdeskundige. Het werken voor een baas beviel me niet zo, ook omdat we 4 jonge kinderen hadden en ik flexibel wilde zijn. Bovendien ben ik best wel eigenwijs, ook een vorm van wijsheid….. en wilde mijn eigen plan trekken. Dus ik heb toen een bedrijfje opgezet in de kantoorautomatisering. Het was 1994 dus aan de start van computertijdperk, ik was lekker bezig en kon het goed combineren met mijn gezin. Toen werd ik ziek. Een infectie in mijn bloed heeft ervoor gezorgd dat mijn rechterbeen boven de knie moest worden geamputeerd. Uit mijn linkerbeen en linkerarm zijn verschillende spieren verwijderd. Ik loop (nou ja waggel…) weer met prothese en orthopedische schoenen. Tijdens een van de vele operaties heb ik een hartstilstand gehad en een hersenbeschadiging opgelopen (door zuurstofgebrek). Hierdoor heb ik problemen gekregen met mijn korte termijn geheugen. Dit laatste daar is alle ellende mee begonnen. Lichamelijk is er prima mee te leven, prothese, orthopedische schoenen, rolstoel, scooter, autoaanpassing, huisaanpassing, handbike. Ik (zit)ski zelfs weer. Ik doe alles weer alleen dan anders. Maar dat hoofd………Vechten , vechten en nog eens vechten maar het lukte me niet om geestelijk mijn leven weer op te pakken. Heb een enorme faalangst en minderwaardigheidscomplex ontwikkeld, 2 eigenschappen die ik voor mijn ziekte totaal niet bezat. Een batterij aan psychologen versleten waar ik niet echt wat mee opschoot. De laatste test zo`n 2 jaar geleden, was bij weer een nieuwe psycholoog omdat ik ben overgestapt van `de Hoogstraat` naar `het Rijnlands Revalidatiecentrum` vanwege de locatie. Ik zou opnieuw getest worden en de test bestond uit 2 dagdelen. Na de eerste middag kreeg ik een tussentijdse uitslag, had ik naar gevraagd, en daar kwam uit dat ik in de categorie viel van beginnende dementie. Om in termen van hokjes te praten…..
Toen ik thuis kwam ben ik gaan schrijven. Gewoon om mijn gedachten te ordenen. Ik heb toen besloten om die 2de test niet te gaan doen want wat schoot ik ermee op. Ik vond (en vind) dat ik beter wat aan mijn faalangst en minderwaardigheidscomplex kon doen dan zinloos blijven vechten tegen die laatste procenten. Ik denk achteraf dat toen pas het acceptatieproces is begonnen.
Ik ben op internet gaan zoeken en heb boeken gelezen (ook een`een klein boekje hoop` op advies van mijn huisarts en tevens goede vriend). Ik ben er toen achtergekomen dat faalangst en lage eigenwaarde veroorzaakt kan worden door onverwerkt trauma……dat was het dus volgens mij en ben in die richting gaan zoeken. Toen kwam ik op een gegeven moment uit op Uw site. En ben me gaan verdiepen in NLP. En de videoboodschappen gaan bekijken. Ik behoor kennelijk tot die groep waarbij NLP snel aanslaat want na een korte periode zag de wereld er opeens heel anders uit. Met name de zwart/wit terugspoel techniek en de sexy stem hebben me erg geholpen, ook visualiseren heeft me geholpen. Verder heb ik de CD`s van Robin Stevens besteld met NLP technieken. Ik sta op de maillijst van Tiouw en krijg dus regelmatig de TIOUW nieuwsbrief. Sinds kort ben ik ook geabonneerd op Uw facebookpagina. NLP heeft me enorm geholpen in mijn verwerkingsproces. En ik heb ook geleerd om creatief te denken, het glas is halfvol of het glas is halfleeg…..Schrijven doe ik niet meer, heb het niet meer nodig. Mijn hersenletsel is geen probleem meer, het is gewoon zo.
Christine
